Jan 1, 2012

'Dunia belum kiamat tapi kiamat pasti tiba.'

"Menjaga yang tua bukan semudah menjaga kanak-kanak."


Salam..hye..hye!


Post awal tahun 2012.




'Dunia belum kiamat tapi kiamat pasti tiba.'


Peringatan di awal tahun ini.
Okay. 
Selingan saja.


Back to the main point.


Aku tengah belajar jaga orang sakit.
Jaga tok aku.


Tok yang tak dapat berjalan dan tak dapat uruskan dirinya sendiri.
Tok yang kadang-kala lupa siapa anak dan cucunya.
 Tok yang lupa macam mana nak duduk...macam mana nak pakai kain sembahyang.
Tok yang lupa berapa rakaat nak sembahyang.
Tok yang siangnya tidur dan malamnya berjaga.
Tok yang tak dapat berjalan tapi mengesot sekeliling rumah sampai kaki luka.
Tok yang hanya ingat nak masak tapi tak mahu makan.
Tok yang matanya sentiasa terpejam tanpa tahu ke mana nak pergi.
Tok yang cakap sudah mandi padahal belum mandi.
Tok yang marah bila ditegur nak pergi mana.
Tok yang kadang kala bercakap sendirian.



Apa yang perlu hanya kesabaran.
Sabar...sabar dan sabar.


Menjaga orang tua bukan seperti menjaga anak-anak kecil.
Perlu kekuatan mental. Fizikal juga.
Sebab karenah orang tua tak sama macam kita.
Terlebih kata terasa.
Kurang berkata degil.
Tak berkata sakit hati.


Anggap saja saya tolong ma dan belajar untuk jaga ma abah saya nanti.



Pss:

"Saya terfikir, kalau saya kena posting kat mana nanti,
 sudah tentu ma tak boleh hantar saya sebab kena jaga tok. Itu tak apa la.
Tapi,  bila hari konvokesyen saya nanti, 
adakah ma pun tak dapat bersama-sama saya,
 sedangkan itu hari bersejarah dalam hidup saya???"
















No comments: